Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum mihi Piso: Quid ergo? Duo Reges: constructio interrete. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Bork: Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Magna laus.: Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
Bork: Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Bork: Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Bork: Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Quamquam ego non quaero, quid tibi a me probatum sit, sed huic Ciceroni nostro, quem discipulum cupio a te abducere.

Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Bork Quo igitur, inquit, modo?

Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

Ut id aliis narrare gestiant?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quid Zeno? Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Confecta res esset. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Ita credo.

Quos ille, di inmortales, cum omnes artus ardere viderentur,
cruciatus perferebat! nec tamen miser esse, quia summum id
malum non erat, tantum modo laboriosus videbatur;

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.